Często na powierzchni betonowej ściany i różnych konstrukcji betonowych pojawiają się białe plamy, które powodują nieprzyjemny dyskomfort estetyczny i pewne obawy. Oprócz nieestetycznego obrazu kolorów białe plamy na betonie mogą zniszczyć materiał od wewnątrz. Czynniki zewnętrzne od zmian temperatury po zmiany poziomu wilgotności, emisje przemysłowe – wszystko to ma negatywny wpływ na strukturę betonu. Oddziaływania mechaniczne mają również negatywne konsekwencje. Skład chemiczny konstrukcji betonowych zmienia się. Wilgoć, która jest wchłaniana w ciepłym sezonie w niskich temperaturach pęcznieje i odbija się na powierzchni w postaci soli.
Wykwity na betonie ze względu na charakter wyglądu dzielą się na:
- pierwotne, które pojawiają się na etapie krzepnięcia dosłownie w pierwszych godzinach po wylaniu zaprawy betonowej. Z powodu wypierania wodorotlenku wapnia przez pory kapilarne na powierzchni betonu powstaje biała powłoka, która nie rozpuszcza się pod wpływem wilgoci, ale tworzy cienką warstwę na ścianach konstrukcji betonowej — węglan wapnia. Stopniowo taki proces chemiczny zahamowuje (około 8-10 godzin po wylaniu), a na powierzchni nowych obszarów biała powłoka nie jest już wykrywana. Aby sprawdzić, czy istnieje tendencja do blaknięcia wylanego betonu, można przeprowadzić eksperyment. Wybieramy konkretny obszar betonu i nawilżamy go. Gdy tylko powierzchnia zacznie wysychać, białawe plamy natychmiast pojawiają się na krawędziach. Jeśli nie ma nadmiaru węglanu wapnia, powierzchnia betonu pozostaje czysta. Jeśli eksperyment zostanie przeprowadzony po 8 godzinach, najprawdopodobniej plamy nie będą mogły powstać na ścianach betonu, ponieważ w tym momencie pory węglanu wapnia są już zablokowane.
- wtórne blaknięcie jest naturalnym procesem, który może wystąpić nawet 12 miesięcy lub dłużej po skurczu. Ta płytka jest również konsekwencją procesów hydratacyjnych. Wśród ekspertów panuje opinia, że białe naloty mogą pojawić się do momentu zaprzestania wzrostu wytrzymałości betonu. Płytka nazębna może zarówno pojawiać się, jak i znikać z czasem pod wpływem deszczu. Klimat regionu na swój sposób ma dodatkowy wpływ na pojawienie się lub samozaparcie. Najczęściej po naturalnym samozaparciu wtórne blaknięcie nie występuje.
Plamy mogą pojawić się, gdy płyty betonowe są niewłaściwie przechowywane w magazynie, szczególnie w miejscach, w których płyty stykają się w wilgotnych zamkniętych pomieszczeniach. Bardzo często przyczyny blaknięcia należy szukać w składzie betonu. Największą zawartość wodorotlenku wapnia odnotowano w gatunkach cementu na bazie klinkieru portlandzkiego. Takie rodzaje cementu charakteryzują się zwiększoną wytrzymałością niż ich odpowiedniki o najniższej zawartości wodorotlenku wapnia, dlatego wybór marki cementu do przyszłej struktury pozostaje w osobistych preferencjach każdego. Aby zmniejszyć ryzyko białych plam, producenci dodają do zaprawy betonowej specjalne dodatki do wiązania węglanu wapnia. Naruszenie technologii mieszania betonu przyczynia się do powstawania naczyń włosowatych na powierzchni ścian betonowych, na których następnie płynna zaprawa cementowa wraz z węglanem wapnia bezpiecznie się rozprowadza i pozostaje tam zestalona, tworząc biały film. Duża zawartość piasku w ciekłym roztworze ma niezwykle negatywny wpływ na porowatość betonu, ponieważ tworzą się w nim puste przestrzenie, którymi ciecz podróżuje i wychodzi na powierzchnię z tym samym wapniem. Aby zapewnić ten problem, warto wybrać piasek drobnej frakcji. Podobnie jest z zawartością wody: im mniej, tym mniejsza porowatość naczyń włosowatych.
Aby Beton pozostał estetyczny przez długi czas przeprowadzane są takie czynności:
- powłoka betonowa jest traktowana impregnatami ochronnymi. W tym przypadku najbardziej skuteczne będą dyspersje akrylowe, które zatykają pory betonu i tworzą pewną mikropłytkę, blokując dostęp do powierzchni węglanu wapnia.
- zapewnienie wystarczającej ilości dwutlenku węgla w pobliżu utwardzającej się powierzchni. Oznacza to, że powierzchnia betonu jest karbonizowana, a węglan wapnia pozostaje wewnątrz betonu.
- promować normalny mikroklimat w warunkach fabrycznych. Zawartość poziomu wilgotności powinna mieścić się w normalnym zakresie.
