Płytki betonowe to uniwersalny rodzaj materiału wykończeniowego. Nadaje się do układania na obiektach o różnym przeznaczeniu. Służy również do poprawy wyglądu chodników, ścieżek ogrodowych.
Płytki można układać na ścianach (elewacjach), kominku, podłodze itp. W sprzedaży można znaleźć produkty imitujące droższe materiały (kamień naturalny, drewno).
Komponenty i techniki produkcji
Zaprawa betonowa jest mieszana zgodnie z klasycznym schematem.
W tym przypadku stosuje się standardowe komponenty:
- cement, zalecane opcje: M400 lub M500;
- piasek, a frakcje nie powinny przekraczać wielkości 0,6 mm, dopuszczalne jest stosowanie do produkcji płyt chodnikowych;
- woda;
- pigmenty-stosowane na etapie przygotowania roztworu, pozwalają na zmianę koloru materiału;
- plastyfikatory-składniki poprawiające właściwości roztworu: zwiększa się jego płynność, co dzieje się bez utraty wytrzymałości, wręcz przeciwnie, produkty są lepiej odporne na negatywne czynniki zewnętrzne;
- materiały wzmacniające: w większości przypadków stosuje się włókno, wybór odbywa się zgodnie z długością włókien, dzięki temu materiałowi wytrzymałość gotowych produktów jest dodatkowo zwiększona.
Metoda odlewania wibracyjnego
Podstawą jest technologia zagęszczania roztworu za pomocą fal wibracyjnych. W produkcji stosuje się specjalny stół, na którym mocowane są Formy, do których wlewa się zaprawę betonową. Metoda uszczelniania pomaga usunąć nadmiar powietrza z warstwy materiału.
Jednak ważne jest, aby utrzymywać formy z roztworem na stole wibracyjnym przez ograniczony czas. Jeśli mieszanka zostanie poddana nadmiernemu działaniu wibracji, zostanie nadmiernie zagęszczona, co negatywnie wpłynie na właściwości gotowych produktów. Pod koniec procedury formy z roztworem są usuwane ze stołu na regały, gdzie cement wyschnie.
Wibroprasowanie
W tym przypadku stosuje się bardziej zaawansowany technologicznie sprzęt. Z tego powodu nie będzie możliwe wykonanie płytek w domu. Głównym celem uzyskanego w ten sposób materiału jest układanie na chodniku, odcinkach dróg, na które wpływają największe obciążenia.
Technologia wibroprasowania jest częściowo podobna do wibroprasowania z jednym wyjątkiem: na rozwiązanie wpływają nie tylko wibracje, ale także prasa. Pozwala to uzyskać gęstszy materiał, który zwiększa wytrzymałość.
Wykończenie elewacji
Płytki betonowe są często używane do okładzin różnych obiektów, częściej Na Zewnątrz. Wynika to z atrakcyjności materiału wraz z wysoką wytrzymałością, odpornością na opady atmosferyczne. Istnieje duży asortyment takich produktów, pozwalają stworzyć oryginalny design.
Dopuszczalne jest stosowanie płytek jako głównego materiału do dekoracji budynku lub w połączeniu z innymi rodzajami okładzin. Płytki imitują cegłę, kamień naturalny, drewno. Dzięki pigmentom powstają wielokolorowe produkty. W rezultacie możliwe jest zaprojektowanie obiektu zgodnie z ogólną kolorystyką budynku.
Zaleta
Pozytywne cechy płytek betonowych:
- wysoka wytrzymałość;
- powolne starzenie się materiału, wydłużające żywotność;
- duży wybór kształtów, odcieni i faktur;
- odporność na wilgoć;
- wszechstronność: produkty są używane prawie wszędzie;
- aby naprawić, wystarczy wybrać odpowiednią kompozycję kleju;
- pigment jest dodawany podczas procesu mieszania roztworu, co eliminuje ryzyko utraty koloru pod wpływem promieniowania UV.
Wadliwość
Płytki zewnętrzne mogą wytrzymać ograniczoną liczbę cykli zamrażania i rozmrażania. To zawęża zakres materiału w regionach o najtrudniejszym klimacie. Długotrwała praca w takich warunkach doprowadzi do stopniowego niszczenia produktów. Ponadto konieczne jest przycięcie krawędzi płytek betonowych. Dzięki temu poprawia się wygląd produktów.
Jednak przycinanie całej Okładziny przyczynia się do wzrostu kosztów materiału. W rezultacie terminy prac instalacyjnych zmieniają się w dużym kierunku.
Montaż na ścianie
Płytka charakteryzuje się niskim poziomem absorpcji wilgoci, co pozwala na stosowanie różnych metod instalacji. Wybierając technologię układania, bierze się pod uwagę rodzaj materiału konstrukcyjnego, który ma być wyłożony. Kluczowym kryterium jest poziom niezawodności przyszłej powłoki, jej skłonność do obciążeń. Na tej podstawie określa się najbardziej odpowiednią metodę układania.
Montaż na sucho
Ta metoda opiera się na zastosowaniu elementów złącznych: kołków, kotew. Klej nie jest używany. Dzięki temu możliwe jest prowadzenie prac o każdej porze roku. Nie odgrywa roli, z jakiego materiału zbudowane są ściany: drewno, cegła, beton.
Aby ułatwić pracę, zaleca się najpierw zamocowanie prowadnic. Mogą być wykonane z metalu (profil) lub drewna. Rama działa jako podstawa warstwy Okładziny. Obecność szczeliny powietrznej poprawia właściwości termoizolacyjne betonu.
Mokry sposób
W przypadku wybrania takiej technologii zaleca się wyrównanie ścian. Najpierw sprawdź, czy się kruszą. W razie potrzeby powłoka jest przywracana.
Po tynkowaniu ściany przechodzą do układania płytek:
- Z tyłu okładziny są lekko nawilżone.
- Instalacja rozpoczyna się od dołu. Zainstalowany jest pasek startowy. Ważne jest, aby wyrównać go za pomocą poziomu budynku.
- Pierwszy rząd jest ułożony w kierunku od rogu.
- Aby zwiększyć wytrzymałość mocowania, klej nakłada się na powierzchnię ściany i tył płytki.
- Produkt jest instalowany, dociskając go do pionowej konstrukcji. Nadmiar kleju jest usuwany.
Płytki dotykowe – rodzaje ryfli
Jest to specjalny rodzaj produktów zaprojektowanych w celu podkreślenia niektórych obszarów pokrycia, aby osoby niedowidzące mogły bezpiecznie przejść przez ulicę. Różnice między płytkami tego typu: zastosowanie pigmentów o jasnych kolorach, płytka ma wytłoczoną powierzchnię.
Dostępne opcje:
- wystające elementy w kształcie kwadratu na płytce oznaczają obecność przeszkód z przodu;
- podłużne wąskie pasy kierują osoby niepełnosprawne;
- ukośne-pozwalają na szybkie zjechanie z drogi;
- półkule na powierzchni płytek ostrzegają, że schody są zainstalowane z przodu.
Płyty chodnikowe
Do obróbki ścieżek, chodników stosuje się klasyczną wersję-kostkę brukową, kompozycja nie zawiera dodatków poprawiających właściwości materiału. Ponadto stosuje się inne rodzaje płytek ulicznych: z wypełniaczem gumowym, wzmocnionym, piaskiem polimerowym. Ostatnia z opcji jest odpowiednia dla regionów północnych szerokości geograficznych.
Kryteria wyboru
Główny parametr:
- wymiary, należy zwrócić szczególną uwagę na grubość produktów: na odcinkach dróg o minimalnym obciążeniu stosuje się kostkę brukową o grubości 3 cm, im wyższe obciążenie, tym mocniejsza powinna być Okładzina;
- wygląd produktów, są one sprawdzane pod kątem wad.
Sposoby układania płyt chodnikowych
Okładziny są montowane na sucho i na mokro. W obu przypadkach podstawa jest wyrównana, powstaje poduszka z piasku i żwiru. Ponadto wypełniacz musi być stale ubijany wodą. Płytka jest układana blisko siebie. Aby go uszczelnić, użyj gumowego młotka.
Jeśli wybrana jest metoda mokra, na podkładce z piasku i żwiru układana jest mieszanka klejąca. Ta opcja nie jest niezawodna, ponieważ roztwór po zestaleniu traci plastyczność.
Jeśli nie ma doświadczenia w wykonywaniu takich prac, lepiej zaprosić specjalistów. Cena układania takiego materiału w Moskwie, Sankt Petersburgu lub innych miastach różni się znacznie, więc musisz przestudiować problemy w swoim regionie.
