Arbolit jest popularnym materiałem budowlanym o wielu specyficznych właściwościach i zaletach. W innych krajach jest używany przez 100 lat, ale w przestrzeni krajowej pojawił się dopiero w połowie XX wieku, kiedy rozpoczął się szybki rozkwit prywatnego budownictwa mieszkaniowego. Obecnie produkcja bloków arbolitowych w domu jest szeroko wymagana.
Zalety i wady
Ze względu na specjalne właściwości operacyjne arbolit łączy w sobie zalety 2 materiałów budowlanych.
Może być używany jako:
- Materiał do budowy wszelkiego rodzaju konstrukcji.
- Warstwy izolacyjnej.
Rozwiązanie ma zarówno zalety, jak i wady, które uniemożliwiają jego zastosowanie we wszystkich kierunkach budowy. Kluczową wadą bloków jest ich podatność na wilgoć. Jeśli jednak na czas otynkujesz powierzchnię na zewnątrz i wewnątrz budynku, problem zostanie wyeliminowany.
Plus
Wśród kluczowych zalet arbolitu wyróżniają się następujące punkty::
- Długa żywotność. Budynki oparte na takich blokach mogą stać bez deformacji przez ponad 100 lat — pod warunkiem, że budowniczowie przestrzegali wszystkich zasad i punktów technologicznych.
- W materiale nie ma punktu rosy, co eliminuje problem zamarzania.
- Łatwa instalacja i konserwacja.
- Zgodność ze wszystkimi normami i wymaganiami środowiskowymi.
- Obniżenie kosztów finansowych.
- Możliwość montażu na dowolnym fundamencie.
Brak
Lista wad jest stosunkowo niewielka, ale należy ją wziąć pod uwagę przy tworzeniu arbolitu własnymi rękami:
- Nadmierna absorpcja wilgoci w przypadku nieprzestrzegania technologii produkcji arbolitu. Materiał wymaga dobrej hydroizolacji, w przeciwnym razie będzie narażony na szkodliwe działanie wysokiej wilgotności.
- Eksperci zalecają stosowanie bloków na bazie arbolitu w regionach o dominujących temperaturach ujemnych.
Technologia produkcji zrób to sam
Jeśli oceniamy arbolit jako rodzaj betonu, należy go zaliczyć do grupy lekkich typów, ponieważ potwierdzają to charakterystyczne właściwości użytkowe.
Jednocześnie produkcja arbolitu nie przewiduje obowiązkowego wprowadzenia piasku do jego składu, więc materiał nie jest klasycznym przedstawicielem betonu.
Skład
Skład arbolitu składa się z następujących składników:
- Ściągające dodatki.
- Wypełniacz (stosuje się zarówno lekkie, jak i ciężkie substancje).
- Piasek.
Rolę wypełniacza mogą pełnić składniki organiczne, a aby osiągnąć najlepszą wytrzymałość, konieczne jest prawidłowe obliczenie proporcji arbolitu.
Drewno
Jako naturalny materiał drewno zawiera niewielką ilość wody w porach. Jest również wzbogacony cukrami organicznymi, które należy usunąć przed użyciem surowców. Stworzy to wysokiej jakości materiał o zwiększonych właściwościach wytrzymałościowych i operacyjnych.
Proces technologiczny polega na ścinaniu zrębków surowego drewna, po czym umieszcza się je w środowisku z odczynnikami chemicznymi w celu usunięcia cukrów. Materiał powinien być wyłącznie surowy, ponieważ takie wióry mają odpowiedni kształt do chaotycznego rozmieszczenia w składzie Bloku.
Początkowo taki etap wygląda na prosty i zrozumiały, ale zobowiązuje mistrza do przestrzegania dokładnej receptury i zasad. Jeśli jakiekolwiek wymagania zostaną pominięte, ostateczna konstrukcja zacznie się kruszyć.
Drewno, podobnie jak cement, ma niską przyczepność. Dlatego, aby uzyskać niezbędne właściwości, musisz dokładnie zrozumieć mechanizm interakcji wiórów, odczynników chemicznych i cementu.
W zależności od wielkości wiórów określa się ilość cementu, który zostanie użyty do produkcji 1 m3 bloku. Suche surowce mają drobną frakcję i strukturę przypominającą igłę, dlatego konieczne będzie użycie większej ilości mieszanki cementowej.
Na 1 metr sześcienny bloku potrzebujesz:
- 8-10 kg odczynników chemicznych.
- 250 kg cementu.
- Tyle samo dorsza.
Podczas wykonywania ugniatania ważne jest prawidłowe zwilżenie wiórów (aby uniknąć obfitego uwalniania płynu) i zanurzenie surowców w warstwie cementu. Po ubijaniu wszystkie pory i wydmuchiwane otwory zostaną szczelnie zamknięte.
Recepta
Tworząc arbolit własnymi rękami w domu, proporcje można wybrać według różnych receptur. Jednak niezależnie od wybranej receptury istnieje szereg uniwersalnych wymagań, które należy spełnić bez odchyleń. Przede wszystkim konieczne jest usunięcie całej wilgoci i cukru, a także odizolowanie wiórów od wnikania wody z zewnątrz.
Prawidłowo wykonana konstrukcja nie ma punktu rosy, co pozwala na zastosowanie jej jako niezależnego materiału budowlanego lub izolacji. Wybierając odpowiedni przepis, ważne jest, aby wziąć pod uwagę warunki pracy boków. Tak więc w jednym regionie może występować wysoka wilgotność, więc surowce będą wymagały obfitego suszenia, aw innym — zbyt niskiego wskaźnika.
W procesie produkcji bloków arbolitowych konieczne jest odizolowanie wiórów od wilgoci i pęcznienia podczas ugniatania. Podobny problem występuje dość często i nazywa się wzdęciem.
Następnie należy zdecydować o rodzaju dodatków chemicznych, które będą częścią arbolitu. Istnieją 4 rodzaje odczynników, które zapewniają prawidłowe właściwości eksploatacyjne materiału. Są one wybierane z uwzględnieniem lokalizacji przyszłej konstrukcji.
Dodatki chemiczne
Mieszanki cementowe mają niską przyczepność do drewna, ponieważ w składzie tego ostatniego znajdują się cukry i polisacharydy. W interakcji z środowiskiem alkalicznym zaczynają przekształcać się w rozpuszczalne w wodzie cukry, które negatywnie wpływają na końcowe właściwości materiału.
Dostając się do wodnego roztworu cementu, takie substancje pogarszają reakcję chemiczną utwardzania i zapobiegają tworzeniu się monolitycznego kamienia. W zależności od stężenia cukrów określa się czas wzmocnienia cementu. Jeśli jest ich zbyt wiele, kamień stanie się luźny i podatny na uszkodzenia. Jego wytrzymałość i właściwości wiążące znacznie spadną.
Aby zapobiec takim problemom, zrębki cukru należy skutecznie usunąć za pomocą specjalnych odczynników.
Wśród nich:
- Siarczan glinu.
- Chlorek wapnia.
- Szkło płynne.
- Wapno gaszone.
Inne zalety obróbki chemicznej to skuteczne wypełnianie porów drewna i zmniejszenie wchłaniania wody. Zmniejsza to pęcznienie i deformację materiału pod wpływem wilgoci.
W zależności od deformacji wilgoci określa się negatywny wpływ na kamień. Spuchnięte drewno może zdeformować utwardzony cement i pogorszyć wytrzymałość arbolitu.
Siarczan aluminium
Taki odczynnik chemiczny jest szeroko stosowany w produkcji arbolitu, ponieważ jest w stanie rozkładać cukry. Dodatek skraca również okres trwałości.
Chlorek wapnia
1 innym popularnym suplementem jest chlorek potasu. Wraz z siarczanem glinu usuwa wszystkie mikroorganizmy z drewna i zapewnia zrębkom właściwości przeciwgrzybicze. Tandem 2 odczynników zwiększa odporność bloków na różne negatywne skutki. Jeśli nie ma możliwości zakupu chlorku wapnia, można go zastąpić chlorkiem glinu.
Szkło płynne lub krzemian sodu
Wiedząc, z czego składa się skład arbolitu i proporcje, należy zadbać o odczynnik, taki jak płynne szkło (krzemian sodu). Komponent ma na celu zamknięcie wszystkich porów w drewnie i ochronę wiórów przed wnikaniem wilgoci. Dodatek jest dodawany po rozkładzie cukrów. Przyczynia się również do poprawy wiązania roztworu.
Wapno gaszone
Dodatek jest alternatywnym rozwiązaniem dla pierwszych 2 reagentów i jest stosowany w przypadku ich braku. Substancja rozkłada cukry i mikroorganizmy w składzie zrębków i zapewnia szybszy zestaw niezbędnych właściwości operacyjnych.
Składniki organiczne
Tworząc arbolit, kompozycję należy rozcieńczyć pierwiastkami organicznymi. Oprócz zrębków stosuje się rozdrobnione rośliny, które zapewniają igłowaty kształt surowca.
W większości przypadków jest to:
- Gałązki z liśćmi.
- Przycinanie gałęzi.
- Suka.
Kluczowym dodatkiem pochodzenia drzewnego są wióry igłowe, które pojawiają się w wyniku cięcia maszynowego drewna. Kompozycję rozcieńcza się również słomą, sianem, trocinami i zrębkami.
Składniki są dokładnie suszone przez 2-3 miesiące na ulicy lub traktowane zaprawą wapienną w proporcji 50 kg wapna gaszonego na 200 litrów wody, w której zanurza się 4 m3 wiórów.
Proporcje mieszanki
Proporcje dodatków dobierane są z uwzględnieniem wymaganej marki materiału.
Tak więc arbolit ma 2 typy:
- Ogólnobudowlane (konstrukcyjne). Ma następujące gatunki wytrzymałości: M25, M35, M50.
- Izolacja-M5, M10, M15.
Wskaźniki gęstości wahają się od 610-860 kg na m3. Rodzaje izolacji termicznej o niskich markach są skuteczne w izolacji konstrukcji poziomych. Do wykończenia pionowych wnęk lub ścian potrzebne są bardziej trwałe opcje.
Aby nie pomylić się z wyborem proporcji, należy wziąć pod uwagę prostą zasadę:
- Poszczególne odczynniki chemiczne działają tylko na dorsza.
- Inne dodatki są przepisywane na piasek cementowy.
Na metr sześcienny. G Wiórów będzie potrzebował 6-10 kg siarczanu glinu i chlorku wapnia. Następnie mieszaninę warunkowo dzieli się na 2 części w stosunku 2:3. mniejsza część rozpuszcza się w cieczy i służy do przetwarzania zrębków przed ugniataniem. Pozostałość surowca dodaje się do cementu w postaci suchej.
Kolejność pobierania
Rozumiejąc, jak zrobić bloki arbolitu własnymi rękami, musisz przestudiować kolejność ładowania komponentów. Aby uzyskać wygodniejsze ugniatanie, musisz przygotować pojemne koryto i łopatę, ale bardziej efektywne jest użycie betoniarki.
Proces produkcyjny wymaga mniejszej ilości wody niż w przypadku klasycznych rodzajów betonu, więc ręczne mieszanie zaprawy jest problematyczne.
Sekwencja ładowania dodatków jest następująca:
- Najpierw dodaje się wypełniacz do drewna.
- Następnie wprowadza się mieszankę cementową ze wszystkimi dodatkowymi składnikami.
- Na koniec do koryta umieszcza się wodę i odczynniki chemiczne.
W pojemniku miesza się przetworzone odpady organiczne i cement. Następnie rozcieńcza się je ciepłą wodą (+15… + 25ºC). Po rozpuszczeniu składników musisz ocenić temperaturę wody-jeśli jest niska, musisz ją podgrzać.
Podczas ręcznego mieszania roztworu lub budowy monolitycznej ściany dla domu z arbolitu do cieczy dodaje się 1% superplastyfikatora. W jego jakości można użyć narzędzia „Poliplast” o wartości 5,1 tysiąca rubli. za worek 25 kg.
Taki dodatek nadaje masie arbolitowej dodatkową mobilność i elastyczność oraz zapewnia lepsze wypełnienie szalunku, a następnie uszczelnienie.
Formowanie bloków zworek
W odpowiednich formach roztwór wlewa się za pomocą wiader lub łopat. Urządzenie ubijające jest tworzone z drewna i stosuje się je dopiero po całkowitym napełnieniu pojemnika roztworem z utworzeniem małego slajdu na górze.
Nie ma potrzeby ubijania po wylaniu każdej warstwy. Losowość mieszanki zapewnia wysoką jakość. Podczas układania można lekko docisnąć poszczególne sekcje, aby materiał był ciasno ułożony. Ubijanie niekompletnego kształtu jest błędem i prowadzi do rozgraniczenia warstw i niskiej jakości ich wiązania.
Mieszanina powinna pozostać w formie przez 2-3 dni, po czym należy ją zdemontować i umieścić zawartość na otwartym powietrzu do wyschnięcia. W przypadku braku ograniczeń finansowych zaleca się zakup stołu wibracyjnego, który zapewnia uszczelnienie materiału w formach.
Wypełnienie monolitu
Aby wypełnić monolityczne ściany, konieczne jest użycie roztworu z dodatkiem superplastyfikującym. Nadal musisz zadbać o zbrojenie, tak jak przy układaniu monolitycznego żelbetu. Elementy metalowe ochronią konstrukcję przed pełzaniem pod intensywnym obciążeniem i zapewnią jej lepsze właściwości wytrzymałościowe.
Wzmocnienie odbywa się za pomocą zbrojenia ze stali, włókna szklanego lub włókna węglowego o średnicy 16 mm (dla wzmocnienia pionowego) lub 8-10 mm (dla wzmocnienia poziomego). Konieczne jest zamocowanie ramy przed zainstalowaniem szalunku. W przeciwnym razie łączenie elementów ze sobą stanie się bardziej problematyczne.
Wszystkie dostępne materiały nadają się do aranżacji szalunku.
Mogą to być:
- Płyty cementowo-wiórowe.
- Ściany ze starych szafek lub drzwi.
Dozwolone jest również stosowanie stałej konstrukcji z polistyrenu lub pianki. Jednak pogorszą przepuszczalność pary arbolitu. Najlepszym rozwiązaniem jest płyta pilśniowa.
Sprzęt
Produkcja arbolitu w domu wiąże się z szeregiem inwestycji finansowych związanych z zakupem specjalnego sprzętu.
Wśród kluczowych urządzeń i urządzeń będziesz potrzebować:
- Siekacz.
- Pojemnik na zrębki i pojemnik na cement.
- Pojemniki na odczynniki chemiczne i wodę.
- Formy do bloków.
- Komora do suszenia surowców.
Takie projekty są potrzebne do produkcji arbolitu na skalę przemysłową. Jeśli potrzebujesz niewielkiej ilości materiału do prywatnych zadań budowlanych, wybór sprzętu będzie inny.
Etapy produkcji i pułapki
Dostępne na rynku siekacze różnią się:
- Zasada działania.
- Wskaźnikami mocy.
Poszczególne jednostki należą do grupy gospodarstw domowych i nadają się do prostych prac związanych z przetwarzaniem gałęzi i odpadów. Korzystając z takiej maszyny, będziesz musiał kupić dodatkowy sprzęt do cięcia surowców.
Aby uniknąć nieuzasadnionych kosztów, lepiej od razu kupić potężne urządzenie z szeroką szyjką i elementami tnącymi. Najlepszym rozwiązaniem jest rozdrabniacz obrotowy. Koszt takiej instalacji wynosi 500 tysięcy rubli, ale szybko się opłaca.
Do produkcji prywatnej nadaje się Niszczarka, która tnie warstwy drewna na makaron. Za pomocą urządzenia można obniżyć gatunek cementu do M400.
Obszar roboczy, w którym zostanie zainstalowany siekacz, powinien być podłączony do nieprzerwanego źródła zasilania o napięciu 380 woltów i przeznaczony do silnika o mocy 10 kW. Nie można używać trocin ani wiórów do produkcji arbolitu, z wyjątkiem dużych wiórów z maszyny cylindrycznej.
Najtańsza maszyna-RM200-nadaje się do domowej produkcji bloków arbolitowych.
Optymalny sprzęt do produkcji
Proces produkcyjny obejmuje zastosowanie następujących jednostek:
- Rozdrabniacz tarczowy. W jego jakości można użyć modelu DS31 o wartości 199 tysięcy rubli. ma kompaktowe wymiary, ergonomię i dostępność, ale zależy od zasilania.
- Rębak młotkowy (DS31). Koszt urządzenia wynosi 273 tysiące rubli. wśród zalet wyróżnia się zwiększoną moc, a wśród wad-konieczność użycia specjalnego sprzętu do transportu końcowego surowca.
- Rębak obrotowy (BMP). Sprzedawany w cenie do 230 tysięcy rubli. charakteryzuje się połączoną produkcją wiórów i zwiększoną produktywnością. Wady modelu są uważane za ograniczony rozmiar szyi, dlatego surowce muszą być dostosowane do rozmiaru.
- Mikser (BMP). Koszt – 400 tysięcy rubli. ma dużą objętość do komercyjnej produkcji wiórów, ale nie nadaje się do prostych zadań w budownictwie prywatnym.
- Zbiorniki na płyny. W ich jakości można zastosować modele Irplast, które są dostępne w cenie od 7 do 10 tysięcy rubli. pojemność – 500 litrów.
Używane jednostki muszą być mocne, wydajne i ergonomiczne.
Jak zrobić arbolit własnymi rękami
Po ocenie głównych punktów roboczych można rozpocząć proces produkcji arbolitu. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, w jakim celu materiał zostanie wykorzystany — prywatny lub komercyjny. W pierwszym przypadku nie trzeba kupować drogich jednostek i sprzętu.
Sprzęt
Kluczową jednostką do domowej produkcji bloków arbolitowych jest siekacz. Możesz go zbudować własnymi rękami, zamawiając główną część od tokarzy. W takim przypadku koszty spadną 4-krotnie. Elementy tnące powinny być instalowane pod minimalnym kątem, a szyjka do podawania wiórów powinna być zamocowana pionowo.
Domowy siekacz składa się z następujących węzłów:
- Resor samochodowy.
- Metalowe kołki.
- 2 łożyska na oś.
- Oś.
Do produkcji ostatniej części lepiej jest użyć sześciokąta, po uprzednim zorganizowaniu gniazd dla łożysk. W Internecie jest wiele filmów instruktażowych i instrukcji dotyczących realizacji takiego projektu.
Tworzenie maszyny młotkowej
W następnym kroku będziesz musiał zbudować maszynę młotkową. W 2 tarczach do osi należy wykonać otwory i przymocować podkładkę o szerokości 10-20 mm. po jednej stronie osi należy wyciąć gwint na nakrętkę. Jeśli Tokarka jest obecna, lepiej jest obrobić wał i zdjąć z niego tarczę noża, aby utworzyć prostokątny występ do zamocowania drugiej tarczy.
Jeśli to możliwe, konieczne jest zorganizowanie 2 różnic wysokości dla tarcz, przy czym ostateczna grubość wału powinna wynosić co najmniej 50 mm.
Gotowy wał jest przymocowany do łożysk i wspornika. Jeśli rozmiar zewnętrznej obudowy jest mniejszy niż to konieczne, będziesz musiał ją wymienić lub przerobić. Wylot jest uszczelniony stalową siatką o optymalnej średnicy.
Pojemniki i formy
Pojemniki i formy przemysłowe są sprzedawane w standardowych rozmiarach, które odpowiadają parametrom bloków styropianowych lub pianobetonowych. Arbolit charakteryzuje się rozmiarem 20, 40 lub 60 cm, problematyczne jest tworzenie półfabrykatów własnymi rękami, dlatego lepiej jest wyciąć blachy szlifierką i przygotować formę montażową.
Opracowanie technologii
Najtrudniejszym etapem jest opracowanie technologii w celu określenia wszystkich zawiłości działania sprzętu. Stosowanie chemikaliów najlepiej podzielić na kilka oddzielnych etapów. Na początek dodaje się chlorek sodu i siarczan glinu, a pozostałe dodatki umieszcza się w pojemniku przed ugniataniem.
Płynne szkło stosuje się później, gdy zrębki są gotowe. Końcowy roztwór wlewa się do form, ubijając i pozostawiając na chwilę do utwardzenia. Proces wiązania trwa 2-3 dni, po czym formy są demontowane, a bloki są umieszczane do wyschnięcia.
Zastosowanie bloczków, paneli, płyt, otynkowanych bloczków arbolitowych
W nowoczesnej konstrukcji płyty arbolitowe są instalowane na belkach lub płytach podłogowych, co wynika z ich zalet i braku trudności w instalacji. Bloki służą do układania długich płatwi ścian kamienic lub budynków. Standardowe konstrukcje są potrzebne do budowy domów, garaży i łaźni.
Opinie budowniczych: pozytywne i negatywne
Rozpoczynając produkcję arbolitu, ważne jest, aby zapoznać się zarówno z pozytywnymi, jak i negatywnymi opiniami budowniczych.
- Siergiej, budowniczy: „pracuję z arbolitem przez długi czas. Uwielbiam ten materiał ze względu na jego lekkość i podatność na zmiany. Często polecam go innym ludziom””
- Alexey, brygadzista: „arbolit to dobry i niedrogi materiał, z którym miło jest pracować”.
- Maxim, inżynier: „stworzył wiele projektów domów z arbolitu. Materiał nie nadaje się do tynkowania ze względu na porowatą strukturę”.
Recenzje właścicieli domów z bloków arbolitowych: pozytywne i negatywne
Nadal musisz przeczytać recenzje właścicieli domów z arbolitu.
- Arseniusz, bankier: „zbudował dom z bloków arbolitowych i mogę sporządzić wyjątkowo pozytywną recenzję. Materiał jest stosunkowo tani i ma dobre właściwości”.
- Wiaczesław, prawnik: „przyjemnie cieszy się ognioodpornością i wytrzymałością arbolitu przy niewielkiej wadze”.
- Victor, projektant :” Dom z arbolitu nie zatrzymuje dobrze wilgoci, co wynika z porowatości materiału. Długotrwałe narażenie na wilgoć może spowodować jego zniszczenie”.
Sumować
Większość recenzji arbolitu jest pozytywna. Aby jednak materiał otrzymał wszystkie swoje zalety, ważne jest dokładne przestrzeganie technologii produkcji i przestrzeganie instrukcji krok po kroku.
