Gips-szeroko rozpowszechniony w przyrodzie minerał pochodzenia osadowego, będący wodnym siarczanem wapnia. Wzór chemiczny dwuwodnego gipsu naturalnego to CaSO4 * 2H2O.minerał ten jest głównym surowcem do produkcji gipsu alfa i beta stosowanego w budownictwie.
Odmiany gipsu i cechy ich zastosowania
Gips Alfa otrzymuje się przez obróbkę naturalnego minerału w temperaturach + 95…+ 100°C. po zmieleniu produktu powstaje gips o wysokiej wytrzymałości, który ma określone obszary zastosowania.
Beta-gips otrzymuje się przez obróbkę surowców w temperaturach w przybliżeniu równych + 180°C, wyspecjalizowanych aparatach. Po zmieleniu powstają materiały różniące się przeznaczeniem, które zależy od drobności mielenia:
- Drobny proszek – najczęstszym materiałem w budownictwie, zwanym tynkiem budowlanym lub alabastrem, jest biała lub szarawa substancja w proszku. Służy do uszczelniania szwów, pęknięć na podłodze, suficie i ścianach pomieszczeń, eliminacji nierówności, podczas montażu okładzin ściennych, podłogowych i sufitowych.
- Drobniejsze mielenie – materiał formujący stosowany do produkcji przedmiotów ceramicznych, różnych kształtów i układów.
- Dokładne mielenie i głębokie oczyszczanie – kompozycja stosowana w medycynie.
Następnie porozmawiamy o gipsie budowlanym (alabastrze) uzyskanym z naturalnego minerału.
Pozytywne i negatywne cechy gipsu budowlanego
Zalety materiału:
- gęsta drobnoziarnista struktura;
- szybkie wiązanie i twardnienie, te same cechy w niektórych sytuacjach można uznać za wady zaprawy gipsowej, pełne Wiązanie mieszanki z tworzywa sztucznego następuje około pół godziny po jej przygotowaniu;
- odporność na podwyższone temperatury;
- niewielki wzrost objętości roztworu alabastrowego po zestaleniu, co zapewnia dobrą penetrację we wszystkich szczelinach i porach;
- przyjazny dla środowiska ze względu na naturalne pochodzenie i brak dodatków, które uwalniają szkodliwe substancje do otaczającej przestrzeni.
Etapy przygotowania zaprawy gipsowej
Szybkie wiązanie materiału z tworzywa sztucznego dyktuje potrzebę jego przygotowania w ilości, którą można wykorzystać w krótkim czasie. Etapy wytwarzania roztworu gipsu:
- Do naczyń wlewa się wymaganą ilość wody.
- Proszek wlewa się do wody cienkim strumieniem.
- Kompozycję miesza się narzędziem wykonanym z drewna, plastiku, gumy, stali nierdzewnej. Nie używaj metalowych szpatułek z rdzą. Do produkcji dużej ilości zaprawy gipsowej użyj wiertarki elektrycznej ze specjalną dyszą lub miksera budowlanego. Nie zaleca się mieszania kompozycji dłużej niż minutę, ponieważ może rozpocząć się proces rozwarstwiania ciasta.
- Cząsteczki gipsu, przechodząc przez warstwę wody, są szybko zwilżane, więc za minutę ciasto gipsowe będzie gotowe, które należy natychmiast użyć.
Uwaga! Jeśli wlejesz wodę do proszku, uzyskanie jednorodnego roztworu bez grudek jest trudne lub niemożliwe.
Proporcje składników zaprawy gipsowej:
- aby uzyskać materiał o wysokiej wytrzymałości na 1 litr wody weź 2 kg proszku;
- tradycyjna wersja, która pozwala uzyskać mieszankę o średniej plastyczności, – 1 L wody i 1,5 kg proszku;
- do obróbki ścian i innych powierzchni pionowych wykonuje się bardziej płynny roztwór przygotowany z 1 kg proszku i 1 L wody.
Opóźniacze mieszanek plastycznych
W niektórych przypadkach konieczne jest spowolnienie procesu wiązania zaprawy gipsowej, dla którego do kompozycji można wprowadzić następujące składniki w małych ilościach:
- kleje-kostny, miąższowy, tapetowy, PVA;
- opóźniacz keratynowy wytwarzany z odpadów powstających podczas przetwarzania rogów i kopyt bydła;
- kazeinian wapnia;
- żywność-cukier, mleko;
- substancje stosowane w życiu codziennym to proszek do prania, szampon, mydło w płynie, płyn do mycia naczyń.
Takie opóźniacze pozwalają przedłużyć czas wiązania zaprawy gipsowej do kilku godzin.
