Mieszanki tynkarskie – produkty służące do wyrównywania powierzchni pionowych i poziomych oraz tworzenia warstwy bazowej do prac wykończeniowych. Zawiera ściągający (pojedynczy lub złożony), drobny Kruszywo, dodatki, wodę. W przypadku tynków ogólnego zastosowania jako spoiwo stosuje się cement, wapno, gips, cement+wapno, cement+gips, glinę+wapno. Poprawa wydajności cementu pozwala na dodanie włókna polimerowe. Wybór spoiwa zależy od cech warstwy bazowej i warunków pracy.
Pod względem gęstości tynki są lekkie o gęstości do 1,5 m3/T i ciężkie – ponad 1,5 t/m3.
Rodzaje spoiwa do zaprawy tynkarskiej
Najtrwalsze są zaprawy tynkarskie cementowo-piaskowe. Im wyższy gatunek cementu, tym wyższa wytrzymałość tynku. Ale takie kompozycje mają znaczny koszt. Dlatego w budownictwie masowym zwykle wymagane są złożone spoiwa z tańszymi komponentami dozwolonymi przez przepisy. SP-82 – 101 określa, które środki ściągające można stosować w określonych warunkach pracy.
| Warunki pracy | Rodzaj spoiwa |
| Wilgotne pomieszczenia, zewnętrzne powierzchnie ścian, piwnic i innych konstrukcji poddawanych częstemu lub ciągłemu zawilgoceniu | Cement (cement portlandzki, cement żużlowy, cement portlandzki pucolanowy), cement + wapno |
| Zewnętrzne powierzchnie ścian betonowych i kamiennych, które nie są systematycznie nawilżane | Cement (cement portlandzki) + wapno, wapno |
| Wewnętrzne powierzchnie ścian kamiennych i betonowych, stropy, ścianki działowe. Pod warunkiem, że wilgotność względna wewnątrz pomieszczenia nie przekracza 60% | |
| Zewnętrzne i wewnętrzne powierzchnie kamienne, drewniane, gipsowe konstrukcji budynków położonych w obszarach o stałym suchym klimacie | Wapno + gips, wapno + glina |
| Wewnętrzne powierzchnie drewniane i gipsowe w pomieszczeniach o wilgotności względnej do 60% | Wapno + gips, gips |
Cechy wykonania zaprawy tynkarskiej w zależności od warstwy aplikacji
Technologia tynkowania polega na nakładaniu kilku warstw, które pełnią różne funkcje:
-
- Obrys. Celem tej warstwy jest stworzenie niezawodnej przyczepności do powierzchni podstawy i podstawy dla kolejnych warstw, wypełnienie wszystkich defektów-pęknięć, wgłębień, dziur. Tynk natryskowy jest wykonany w płynie, o konsystencji podobnej do śmietany. Kruszywem zgodnym z normą jest piasek o wielkości ziarna do 2,5 mm.
-
- Gleba. Jest to główna, grubsza (w porównaniu z natryskiem) warstwa tynku, tworząca płaską powierzchnię. Nakłada się go na spray po stwardnieniu, aż do całkowitego wyschnięcia. Wielkość ziarna wypełniacza-do 2,5 mm.
-
- Warstwa powłoki. Do jego stworzenia stosuje się płynny roztwór tynkarski, w którym rozmiar ziaren piasku zgodnie z GOST 28013-98 nie przekracza 1,25 mm.większe ziarna piasku podczas zacierania wywołują pojawienie się bruzd.
Wskazówka! W przypadku zapraw do tynków wapiennych zaleca się stosowanie piasku o ostrych krawędziach. Walcowany piasek rzeczny może być stosowany tylko w produktach cementowo-piaskowych.
Dodatki do zapraw tynkarskich
Aby nadać mieszance tynku określone cechy, stosuje się szeroką gamę dodatków. Najpopularniejsze plastyfikatory, aktywne dodatki hydrauliczne, dodatki zwiększające właściwości hydroizolacyjne.
Plastyfikatory
Jest to liczna rodzina, której glina jest jednym z przedstawicieli. Glina plastyfikująca nie powinna zawierać w masie składników o ciemnym kolorze, a także soli, które powodują powstawanie wykwitów i wykwitów. Jako plastyfikatory stosuje się odpady przemysłu celulozowego, peki drzewne (do tynków cementowo-piaskowych), mydła kwasów organicznych, nierozpuszczalne w wodzie.
Dodatki aktywne
Takie dodatki są pochodzenia naturalnego lub sztucznego. Naturalne-dolomit, drżenie, tufy, pumeks. Wśród sztucznych dodatków najpopularniejsze są popioły i żużle, w tym wielkie, gliny i łupki po wypaleniu.
Dodatki wzmacniające właściwości hydroizolacyjne tynku
Najczęstszym składnikiem hydroizolacyjnym jest szkło płynne, które służy zarówno do wprowadzania mieszanki tynkarskiej, jak i do obróbki powierzchni. Ta gęsta masa składa się ze składników kwasu krzemionkowego. Optymalny skład i konsystencja szkła wodnego określa się w warunkach laboratoryjnych.
Dziękuję za szczegółowy opis mieszanki tynkarskiej. Zastanawiam się, jakie dodatki najlepiej sprawdzają się w wilgotnych pomieszczeniach. Czy ktoś ma jakieś doświadczenia w tym zakresie?
Pracuję z różnymi mieszankami pompującymi i mogę powiedzieć, że kompozycje cementowo-piaskowe doskonale zatrzymują wilgoć, szczególnie w przypadku ścian zewnętrznych i wilgotnych pomieszczeń. To prawda, cena jest wyższa, ale kosztem tego nie można się martwić o trwałość powłoki. Jeśli pozwalają na to warunki, używam mieszanek z wapnem – jest tańszy i dość niezawodny. Najważniejsze jest prawidłowe nałożenie warstw: spray do przyczepności, podkład do wyrównania. Od tego też wiele zależy.