Betonowy basen jest trwałą opcją aranżacji zbiornika. Ale zewnętrzna monolityczność betonu jest zwodnicza, szczególnie przy długotrwałym działaniu obciążeń i interakcji z wodą. Materiał należy dokładnie uszczelnić przed jego niszczącym działaniem. Technologia hydroizolacji miski nie wybacza błędów, które mogą prowadzić do niemożności dalszej eksploatacji basenu.
Materiały do hydroizolacji basenu
Tworzenie zewnętrznej i wewnętrznej ochrony hydroizolacyjnej obudowy zapewnia materiały, które obejmują: penetrację, klejenie i powlekanie hydroizolacji, płynne szkło i gumę, membrany PVC, uszczelnienia hydroizolacyjne itp. są przeznaczone do tworzenia wodoodpornej, bezszwowej monolitycznej warstwy powierzchniowej, zapewniającej elastyczność, trwałość, przyczepność, wytrzymałość, stabilność, niezawodność powłoki. Materiały hydroizolacyjne są stosowane tylko kompleksowo.
Zewnętrzna hydroizolacja basenu
Zewnętrzna hydroizolacja basenu.
Baseny na zewnątrz budynków są chronione przed powodzią i wodami gruntowymi. Ochronę hydroizolacyjną zapewnia zmniejszenie głębokości wód gruntowych poniżej poziomu ich DNA. Wokół miski na wysokość ścian tworzy się gliniany zamek wodny, a wokół niego umieszcza się warstwę piasku. Materiały rolkowe tworzą powłokę ochronną, której krawędzie są uwalniane do ścian z marginesem, aby połączyć je z izolacją wewnętrzną.
Przenikające mieszaniny mogą być nakładane na miskę, zatykając pory w materiale rosnącymi Kryształami. Stosowane są również dwuskładnikowe kompozycje powłokowe, które tworzą elastyczną powłokę hydrofobową, która wytrzymuje ciśnienie do 1,5 atm. Szwy naprawcze i pęknięcia są uszczelniane hydroizolacją wtryskową poliuretanu.
W tym celu wierci się beton i wprowadza się do niego kompozycję pod ciśnieniem, która wchodząc w interakcję z wodą wypełnia puste przestrzenie. W podobnym celu stosuje się profile gumowe, które samorozszerzają się w szczelinach. Korpusy basenów są odlewane z gatunków betonu (od B6 i wyższych), do których roztworu wprowadza się Dodatki hydroizolacyjne, które zapewniają dodatkową trwałość i wytrzymałość.
Wewnętrzna hydroizolacja basenu
Baseny betonowe są chronione przed wodą i chemikaliami używanymi do ich czyszczenia. Baseny są poddawane dynamicznym obciążeniom pod wpływem objętości wody, które mogą powodować pęknięcia i korozję. Obudowa jest czyszczona, sprawdzana, odtłuszczana, a pęknięcia i szwy są uszczelniane. Połączenia są uszczelnione wiązkami uszczelniającymi i taśmami. Beton jest pokryty mieszanką penetrującą.
Powierzchnie i połączenia są wyrównane, otynkowane wodoodpornymi mieszankami. Dno jest poziome z samopoziomującą kompozycją. Pękanie materiałów podczas utwardzania zapobiega częstemu zwilżaniu wodą. W tym czasie folia z tworzywa sztucznego jest umieszczana na powierzchniach betonowych. Ściany są starannie zagruntowane podkładem, szczególnie w przylegających powierzchniach, narożnikach i żebrach konstrukcji, szalunkach i otworach technologicznych.
Na przygotowaną podstawę nakłada się dwuskładnikowy elastyczny mastyk (wysokość warstwy 2,5 – 4 mm). W przypadku stosowania preparatów samopoziomujących (membran) nakłada się co najmniej 2 warstwy na przemian z siatką i tkaniną. Stosowane są również hydroizolacyjne materiały klejące oparte na spolimeryzowanym bitumie.
Ciągła elastyczna warstwa hydroizolacyjna jest tworzona przez masy bitumiczno-polimerowe. Mają różne kolory dekoracyjne, układane są na nich płytki, mozaiki itp.
Mastyksy hydroizolacyjne
Nakładanie mastyksu na przygotowaną powierzchnię.
Nakłada się je na suche zagruntowane powierzchnie. Materiały na bazie polimerów (cementów polimerowych), bitumu zapewniają długotrwałą niezawodną hydroizolację w basenach. Często są one wyposażone w hydroizolację. Zgodnie z zasadą działania jest to impregnacja głębokiej penetracji, która zatyka pory w betonie, co zapewnia specjalny dodatek. Po ich nałożeniu Beton zyskuje dodatkową odporność na obciążenia mechaniczne.
Po upływie 6 godzin, kiedy już nastąpiła polimeryzacja, na lepkiej podstawie montuje się siatkę wzmacniającą. Na nią wylewa się kolejna warstwa hydroizolacji. Nieutwardzona folia polimerowa jest pokryta drobnym piaskiem, który zwiększy przyczepność, a następnie warstwę izolacyjną. Po stwardnieniu nadmiar piasku jest usuwany i można na przykład układać płytki. Jeśli nie jest to planowane, zastosuj hydroizolację w dwóch kolejnych warstwach, które mogą być pigmentowane w różnych kolorach lub mieszane mastyksy o różnych kolorach.
Powierzchnia jest następnie wzmacniana przez wprowadzenie akceleratora do mieszanki przed ułożeniem ostatniej warstwy. Utwardzanie powłoki trwa trzy dni (w temperaturach dodatnich). Technologia pracy wymaga stałej kontroli jakości. Po utwardzeniu powstaje ciągła membrana o wysokich wskaźnikach hydroizolacji. Na wierzchu można układać płytki i mozaiki, między którymi szwy są uszczelnione kompozycjami polimerowymi (epoksydowymi) w postaci zaprawy izolacyjnej.
Hydroizolacja basenu płynną gumą
Mastyk bitumiczno-polimerowy (membrana) jest natryskiwany (nakładany wałkiem, pędzlem przy niewielkich ilościach pracy) na wewnętrzną powierzchnię wanny. Ma z nim dobrą przyczepność, łączy zalety membran PVC i masy samopoziomującej. Powłoka bitumiczno-polimerowa nie ma szwów, jest elastyczna, służy jako podstawa do układania mozaiki (płytek) lub sama pozostanie dekoracją wykończeniową (kolorowe modyfikacje materiału).
Kompozycję nakłada się na beztłuszczowe, wyrównane, pokryte podkładem powierzchnie z solidną powłoką lub tylko na szwy i narożniki u podstawy miski. Jest idealny do zbiorników o złożonych spadkach powierzchni, jest szybko nakładany, chemicznie neutralny dla chloru. Kompozycję stosuje się najpierw bez utwardzacza, a następnie z nim, zapewniając maksymalną wysokość powłoki do 4 mm.po dniu wanna jest wypełniona wodą. Po spuszczeniu wody kompozycję układa się ostatnią warstwą, która ma wybrany kolor dekoracyjny wygląd zewnętrzny.
Hydroizolacja basenu płynnym szkłem
Zastosowanie szkła wodnego do hydroizolacji basenu.
Roztwór krzemianu potasu / sodu (w rzeczywistości klej biurowy) tworzy dodatek do mieszanki betonowej (proporcja 1:10), a wewnętrzne powierzchnie betonowe stawów są traktowane. Ich zastosowanie zwiększa hydrofobowość powierzchni i odporność na uszkodzenia. Kompozycja chroni również przed zmianami temperatury, destrukcyjnym działaniem promieniowania ultrafioletowego i korozją, rozmnażaniem się pleśni i grzybów.
Materiał jest stosunkowo niedrogi, dobrze przylega do betonu, ale ma krótki okres eksploatacji – 4-6 lat i wymaga dokładnego przestrzegania niuansów technologii aplikacji. Połączenie z mieszanką cementowo-piaskową umożliwia niezawodną hydroizolację powłoki betonowej. Jednocześnie szybkość krzepnięcia materiału wynosi około 5 minut, które należy spełnić, aby mieć czas na wyrównanie warstwy nałożonej substancji.
Membrany PCV
Taka folia ma różne kolory dekoracyjne, tworzy niezawodną barierę wodną, jest przyjazna dla środowiska, wysoka wytrzymałość i trwałość (do 50 lat). Ze względu na miękkość i elastyczność tłumi drobne nierówności podłoża (poziomo do 0,2 cm, pionowo do 0,3 cm) w basenie. Podstawą jest płótno geowłókniny, którego krawędzie znajdują się nie bliżej niż 300 mm od krawędzi i narożników wanny.
Jego zadaniem jest ochrona membrany PVC przed przetarciem o betonowe dno basenu. Technologia pozwala na tworzenie trwałych, równych spoin (dodatkowo stosowany jest uszczelniacz) arkuszy materiału. Krawędzie kawałków folii są przymocowane do kołka za betonowymi ogrodzeniami wanny Na Zewnątrz. Po zakończeniu instalacji korpus zbiornika jest wypełniony wodą o temperaturze około 40 stopni.
Pierwotny poziom wody wynosi 0,35-0,4 m, a następnie basen jest całkowicie wypełniony. Układanie i formowanie szczelnej membrany wymaga profesjonalnego przestrzegania technologii pracy (przy wysokich kosztach montażu i materiału). Zakres temperatur pracy od minus 50 do plus 80 stopni. Materiał obawia się celowych i przypadkowych uszkodzeń. Prace naprawcze są łatwe.
Klejona hydroizolacja
Hydroizolacja membranowa basenów.
Są to walcowane materiały nawierzchniowe z polimeryzowanego bitumu, montowane na gorąco na nałożonej wcześniej warstwie mastyksu (bitumiczno-gumowego, bitumiczno-polimerowego). Hydroizolacja pozwala w prosty i długotrwały sposób niezawodnie uszczelnić Beton. Temperatura podgrzewania materiału przez palnik wynosi 40-250 stopni. Przed napawaniem powierzchnie betonowe są dokładnie wyrównane, oczyszczone i odpylone, nakładany jest mastyk.
Konieczne jest naprzemienne układanie kilku warstw mastyksu i materiału klejącego. Napawanie na ścianach odbywa się od góry do dołu. Połączenia arkuszy są hermetycznie mocowane za pomocą palnika.
Metoda układania jest pracochłonna, ale zapewnia wytrzymałość, trwałość. Materiał nie boi się światła słonecznego, jest elastyczny, odporny na mróz. Stopione arkusze są zwijane w paski, podgrzewane i dociskane wałkiem. Zakładka arkuszy wynosi 100150 mm. krawędzie membrany są zakładane za górną krawędź basenu i połączone z zewnętrzną/wewnętrzną hydroizolacją.
Zawarcie
Szeroka gama materiałów i metod pozwala niezawodnie uszczelnić wannę betonowego basenu przed zewnętrzną i wewnętrzną wilgocią, odczynnikami chemicznymi.
Ważne jest, aby odpowiednio je zebrać i zastosować na konkretnym obiekcie, aby uzyskać solidną, trwałą powłokę hydroizolacyjną.
