Tynkowanie sufitu jest powszechnym sposobem wyrównania powierzchni przed nałożeniem materiałów wykończeniowych. Wśród istniejących kompozycji tynkarskich jednym z najpopularniejszych materiałów jest tynk cementowo – piaskowy. Jego zastosowanie pozwala poradzić sobie z różnicami powierzchni do 50 mm, wyeliminować pęknięcia, wgłębienia i dziury.
Jeśli nierówności powierzchni przekraczają 50 mm, zaleca się urządzenie sufitów podwieszanych lub napinanych.
Skład tynku cementowo-piaskowego i zasady jego wyboru
Tynk cementowo-piaskowy można przygotować samodzielnie lub kupić gotową suchą mieszankę fabryczną.
Skład zaprawy do tynkowania sufitu obejmuje:
- Cement portlandzki M400 i M500. Kupując spoiwo, należy zwrócić uwagę na czas jego produkcji i stan materiału. Świeżość cementu zaleca się sprawdzić, wyczuwając węzły worka. To właśnie w tych miejscach cement zaczyna się kamieniować.
- Piasek. Do przygotowania zapraw tynkarskich stosuje się oczyszczony piasek (kamieniołom lub rzeka). Do warstwy początkowej można użyć piasku frakcji 2-4 mm, do warstwy wykończeniowej-0,5-2,0 mm.
- Woda. Do mieszania spoiwa zaleca się przyjmowanie wody pitnej lub testowanej w laboratorium.
Tabela proporcji składników zaprawy do tynkowania sufitu
| Marka cementu | Stosunek C: P |
| M400 | 1:4-5 |
| M500 | 1:5-6 |
W sprzedaży dostępne są gotowe suche kompozycje tynkarskie, które cieszą się dużą popularnością.
Ich zalety:
- Dokładność receptury. Takie kompozycje są zwykle wytwarzane na zautomatyzowanych liniach, co praktycznie zmniejsza możliwość błędu w formule do zera. Jakość oryginalnych komponentów gotowych produktów jest sprawdzana w laboratorium fabrycznym.
- Szybkie gotowanie. W miejscu pracy konieczne jest jedynie dotknięcie suchej mieszanki wodą i wymieszanie plastikowego produktu mikserem.
- Obecność w składzie dodatków polimerowych, które poprawiają jakość gotowych produktów.
Podczas produkcji prac na dużą skalę można skorzystać z innej opcji: zamówić gotową zaprawę cementowo-piaskową w betoniarni, która zostanie dostarczona na miejsce budowy specjalnym transportem.
Przygotowanie powierzchni
Przed tynkowaniem sufitu zaprawą cementową należy przygotować powierzchnię. Do tego potrzebujesz:
- usuń starą powłokę, aby zmiękczyć starą warstwę tynku, zwilża się ją wodą kilka razy z częstotliwością 2-3 godzin;
- oczyść powierzchnię z plam tłuszczu, pleśni, rdzy za pomocą rozpuszczalników lub palnika;
- traktuj obszary dotknięte pleśnią środkami antyseptycznymi, które nie tylko wyeliminują istniejący grzyb, ale także zapobiegną jego ponownemu pojawieniu się;
- usunąć z powierzchni elementy mocujące, wystające zbrojenie;
- wykonaj całkowite oczyszczenie sufitu z kurzu za pomocą szczotki lub odkurzacza.
Oczyszczoną powierzchnię traktuje się dwukrotnie podkładem. Przerwa między zabiegami zależy od składu podkładu i jest wskazana w instrukcji podkładu. W sprzedaży dostępne są uniwersalne podkłady, które można stosować na wszystkich etapach prac tynkarskich – podczas przygotowywania podłoża i przed nałożeniem szpachli wykończeniowej. Zastosowanie podkładu zapewnia dobrą przyczepność tynku do powierzchni bazowej i późniejszej warstwy szpachlowej.
Niuanse w przygotowaniu do tynkowania sufitu z żelbetowych płyt podłogowych
Przed tynkowaniem sufitów składających się z płyt żelbetowych konieczne jest zamknięcie połączeń między nimi. Operację tę przeprowadza się na kilka dni przed tynkowaniem. Etapy prac:
- Czyszczenie połączeń. Usuwa się z nich cały słaby kruszący się Beton. Oczyść wgłębienia z piasku i kurzu szczotką.
- Połączenia są traktowane kompozycją podkładową. Najczęściej do tego celu stosuje się podkład „Betonokontakt”.
- Po wyschnięciu podkładu połączenia uszczelnia się zaprawą cementowo-piaskową. Jeśli konieczne jest ułożenie warstwy większej niż 30 mm, odbywa się to w 2 seriach. Na pierwszej warstwie po ułożeniu tworzy się relief za pomocą pacy zębatej. Po dniu nakładana jest druga warstwa, która jest przenoszona na tym samym poziomie co całkowita powierzchnia sufitu.
Wskazówka! Aby uniknąć pękania tynku w głębokich połączeniach między płytami, układanie pasków polimerowej siatki tynkarskiej po nałożeniu pierwszej warstwy tynku pozwala uniknąć pękania tynku. Pogłębia się go w roztworze za pomocą pacy zębatej. Jednocześnie powstaje Relief, który zapewnia dobrą przyczepność do drugiej warstwy tynku.
Jeśli szczelina między płytami jest zbyt głęboka, możesz użyć pianki poliuretanowej. Ściany szczelin są wstępnie zwilżone wodą niezbędną do normalnej polimeryzacji pianki. Jeśli nie zostanie to zrobione, wewnątrz szwu pod pianką tworzą się duże puste przestrzenie. Po dniu nadmiar piany jest odcinany tak, aby w szwie można było umieścić zaprawę tynkarską na głębokość co najmniej 10 mm. szew jest zagruntowany i uszczelniony zaprawą cementowo-piaskową.
Instalacja beaconów
Aby uzyskać wysokiej jakości wyrównanie powierzchni sufitu o grubości warstwy tynku 30 mm lub więcej, stosuje się latarnie morskie – perforowane profile metalowe. Procedura ich instalacji:
- Na ścianach odbicie poziomu sufitu wykończeniowego. Zacznij od najniższego kąta. Poziom jest zaznaczany za pomocą poziomicy laserowej i sznurka malarskiego.
- Latarnie morskie są zwykle mocowane do sufitu za pomocą kompozycji gipsowych. Pierwszy profil-Latarnia morska jest przymocowana do sufitu w odległości nie większej niż 300 mm od ściany. odległość między latarniami powinna być nieco mniejsza niż długość zastosowanej reguły. Optymalna długość reguły to 1,5 m.
- Poziomość instalacji każdej latarni jest sprawdzana przez poziom budynku.
Tynk może mieć grubość nie większą niż 50 mm, więc odległość między powierzchnią podstawy a zewnętrzną częścią latarni morskiej nie powinna przekraczać 50 mm.
Technologia tynkowania
Etapy tynkowania sufitu zaprawą cementową:
- Przygotowany roztwór jest rzucany lub rozprowadzany na suficie, wypełniając obszar od jednej latarni morskiej do drugiej. Powierzchnia jest wyrównana regułą, która opiera się na radiolatarniach.
- Druga warstwa, jeśli jest potrzebna, jest nakładana po związaniu pierwszej.
- Usuwają Latarnie morskie. Nie zaleca się pozostawiania ich na powierzchni sufitu, ponieważ współczynnik rozszerzalności liniowej stali i zaprawy cementowo-piaskowej jest inny, co powoduje pękanie tynku. Ponadto elementy stalowe wykonane ze zwykłej „czarnej” stali szybko rdzewieją. Z tego powodu na suficie pojawiają się złożone plamy. Latarnie morskie są usuwane, gdy roztwór jest już zestalony, ale nie jest jeszcze całkowicie utwardzony.
- Bruzdy pozostałe po wykopaniu latarni morskich wypełnia się roztworem, wyrównuje szeroką szpachelką. Reguła nie jest używana do tego celu.
Ziarnista szara powierzchnia utwardzonego tynku cementowo-piaskowego nie nadaje się dobrze jako baza do malowania lub tapetowania. Dlatego przed zakończeniem operacji wykończeniowych jest gruntowany 2 razy i szpachlowany szpachlą wykończeniową. Kompozycję szpachlową można kupić na sucho (i rozcieńczyć wodą w miejscu pracy) lub jest całkowicie gotowa do użycia. Po wyschnięciu warstwy szpachli powierzchnia jest szlifowana papierem ściernym, zagruntowana. Po wyschnięciu podkładu przystąp do malowania lub tapetowania.
